آیت‌الله یعقوبی: ولایت امیرالمؤمنین در قرآن کریم بیان شده است
آیت‌الله یعقوبی: ولایت امیرالمؤمنین در قرآن کریم بیان شده است
مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله العظمی شیخ محمد یعقوبی نماز عید قربان را در دفتر خود در نجف اشرف اقامه کرد و دو خطبه نماز عید را برای گروهی از مؤمنان که برای زیارت امیرالمؤمنین (علیه السلام) آمده بودند ایراد فرمود.
وی با استناد به آیه شریفه «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ»، به نکات مهمی اشاره کرد.
وی خطبه اول را با توضیح این نکته آغاز کرد که آیه شریفه به‌روشنی مشخص می‌کند صاحب حق الهی در ولایت و سرپرستی امت چه کسی است، و چه کسی حق اداره امور و رهبری آن را دارد. وی روایات متعددی را در مورد این که ولایت، بزرگ‌ترین رکن اسلام و مستحکم‌ترین پایه آن است، نقل کرد.
آیت الله یعقوبی همچنین اظهار داشت که منظور از ولایت در این آیه، ولایت در امور امت است، یعنی سرپرستی، تدبیر، نظارت و تصرف در جهت صلاح و رستگاری مردم از نزدیک؛ همان‌طور که در آیه شریفه آمده است: «النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ».
وی در تفسیر این آیه گفت: این آیه تصریح می کند که پیامبر از خود مؤمنان به آنان سزاوارتر است و فرمان او بر آن‌ها مقدم است. و این همان ولایتی است که پیامبر (صلى‌الله‌عليه‌وآله) در روز غدیر از مردم بر آن اقرار گرفت و فرمود: «آیا من اولی (سزاوارتر) به شما از خود شما نیستم؟» گفتند: آری. و به طریق اولی، این ولایت شامل اموال و سایر شؤون مردم نیز می‌شود. این ولایت، ولایت حکومت و سلطنت در تصرف و اداره امور مردم است، و اطاعت از ولیّ، واجب است، چراکه خداوند اطاعت از ایشان را همچون اطاعت از خود و رسولش واجب کرده است: «أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ».
ایشان همچنین به حدیث امام صادق (علیه‌السلام) اشاره کردند که فرمودن: «در آیه‌ی {إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا} مقصود این است که آن‌ها از شما سزاوارتر به جان، مال و امورتان هستند. و مقصود از "الَّذِينَ آمَنُوا" علی (علیه‌السلام) و فرزندان او از ائمه (علیهم‌السلام) تا روز قیامت است. هر کس از فرزندان او به مقام امامت برسد، دارای همین ویژگی است؛ یعنی همه در حال رکوع، صدقه می‌دهند.»
وی در ادامه اظهار داشت: این آیه شریفه، نعمتی عظیم و پایه‌ای استوار برای اسلام را بیان می‌کند. آغاز آیه با «إِنَّمَا» دلالت بر حصر دارد، و حق ولایت را منحصر در خداوند، پیامبر (صلى‌الله‌عليه‌وآله) و گروهی برگزیده از مؤمنان می‌داند که ویژگی‌شان اقامه نماز و پرداخت زکات در حال رکوع است.
وی با اشاره به این که روایات متواتر از هر دو مذهب، نزول این آیه را در شأن امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) هنگام صدقه دادن انگشتر در حال رکوع تأیید کرده‌اند، گفت: ده‌ها نفر از صحابه، از جمله ابوذر غفاری و ابن‌عباس، این روایت را نقل کرده‌اند.
آیت الله یعقوبی با استناد به کتاب الدر المنثور بیان داشت: «خطيب در كتاب المتفق از ابن عباس روايت كرده است که علی (عليه السلام) در حال ركوع انگشتر خود را صدقه داد، پيامبر (صلى‌الله عليه وآله) به سائلی كه آن را گرفته بود فرمود: چه كسی اين انگشتر را به تو داد؟ او گفت: آن نمازگزاری كه در ركوع بود. آنگاه خداوند اين آیه را نازل فرمود: {إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ...}.»
وی در ادامه گفت: به دلیل روشنی این فضیلت، امیرالمؤمنین (علیه السلام) در روز شورا به آن احتجاج کرده و فرمود: «شما را به خدا سوگند، آیا در میان شما کسی غیر از من هست که این آیه در شأن او نازل شده باشد؟ گفتند: نه، به خدا سوگند.»
وی با تأکید بر این که این ولایت یکی از ارکان دین است« گفت: در حدیثی از امام باقر (عليه السلام) آمده است :«اسلام بر پنج پایه استوار است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت.»
وی همچنین افزود: تمامی اعمال بنده باطل می‌شود اگر با ولایت اهل‌بیت (عليهم السلام) همراه نباشد، چنان‌که امام باقر (علیه السلام) فرمود: «اگر مردی شب را به عبادت بگذراند، روز را روزه بگیرد، تمام مالش را صدقه دهد و تمام عمر را حج به‌جا آورد، ولی ولایت ولیّ خدا را نشناسد، هیچ پاداشی نزد خدا نخواهد داشت.»
وی مؤمنان را به شناخت اولی‌الامر واقعی فراخواند و حدیثی از امام صادق (علیه السلام) در کتاب کافی از قول امیرالمؤمنین (علیه السلام) نقل کرد که فرمود: «خدا را با خدا بشناسید، و پیامبر را با رسالتش، و اولی‌الامر را با امر به معروف، عدل و احسان بشناسید.»
وی ب تأکید بر این که این‌ها وظایف ولیّ امر است، توضیح داد: امیرالمؤمنین (علیه السلام) این امور را با عمل خود محقق ساخت، حتی در حال نماز به دیگران احسان کرد. این حدیث، حجت است بر کسانی که با شمشیر و تحریف حقایق و بدون استحقاق، خود را ولیّ امر می‌نامند، در حالی که رفتارشان آن‌ها را رسوا می‌کند و از سیره واقعی اولی‌الامر به دور هستند.
آیت الله یعقوبی در پایان خطبه، اظهار داشت: باید به این ولایت تمسک جوییم، حدود و آداب آن را حفظ کنیم، و از طرد شدن و محروم ماندن از آن بپرهیزیم. یکی از عوامل طرد، بدنام کردن مؤمن در جامعه و ریختن آبروی او با اخبار دروغ و شبهات واهی است.
وی با استناد به حدیثی از امام صادق (عليه السلام) که فرمود: «هر کس روایتی را بر ضد مؤمنی نقل کند که هدفش عیب‌جویی، تخریب شخصیت و انداختن او از چشم مردم باشد، خداوند او را از ولایت خود بیرون کرده و وارد ولایت شیطان می‌سازد، و حتی شیطان او را نمی‌پذیرد.»
وی در توضیح این مطلب گفت: دلیل نپذیرفتن شیطان، این است که چنین کاری از گناه ابلیس نیز زشت‌تر است؛ چراکه ابلیس با وجود نافرمانی خداوند در سجده بر آدم (عليه السلام)، آدم را نزد فرشتگان خوار نکرد و چیزی برای بدنام کردنش نگفت.
