موضع گیری حضرت زهرا (س) دلیلی بر امامت حضرت امیرالمؤمنین (ع) است^([1])

موضع حضرت زهرا (س) در رابطه با حوادثی که پس از رحلت رسول خدا (ص) صورت گرفت ، و مقابله او با آنچه که حاصل شد دارای دلالتهای متعددی است ، در اینجا یکی از این دلالتها را بر امامت امیرالمؤمنین (ع) بعد از رسول خدا (ص) با توجه به اعتقاد پیروان اهل بیت (ع) را بیان می کنیم ، این دلیل از چند مقدمه تشکیل شده است :

1-    در روایت مشهور نبوی آمده که (هر کس بمیرد در حالی که امام زمان خود را نشناخته است به مرگ جاهلیت مرده است)([2]).

2-    حضرت فاطمه زهرا (س) جزء اهل بیت (ع) است که با توجه به آیه قرآنی خداوند متعال آنها را از هر گونه پلیدی و ناپاکی([3]) مبرا ساخته است ، خداوند متعال می فرماید : {خدا چنین می‌خواهد که هر رجس و آلایشی را از شما خاندان نبوت ببرد و شما را از هر عیب پاک و منزه گرداند}[4].

3-    حضرت زهرا (س) بیعت سقیفه را رد کرد و در برابر کسانی که حق امیرالمؤمنین (ع) در خلافت امت پس از رسول خدا (ص) را انکار کردند ، ایستاد و با رفتن به مسجد نبوی و ایراد خطبه های آتشین در برابر جمع انصار و مهاجرین موضع خود را در این موضوع به صراحت نشان داد و مردم را به بازگرداندن حق به اهل خود دعوت کرد ، تا اینکه پس از گذشت چند ماه به پدر بزرگوار خویش (ص) ملحق شد .

نتیجه : هیچ کس نمی تواند بگوید که حضرت زهرا (س) با مرگ جاهلیت از این دنیا رفته است و امام بر حق خود را نمی شناخت ؛ زیرا مرگ جاهلیت نوعی نقص است و نسبت دادن آن به ایشان بر خلاف نص صریح آیه قرآنی و مطهر بودن ایشان از هر گونه رجس و پلیدی است . پس باید اذعان کرد که آن حضرت امام زمان خود را شناخته است و به یقین امامت علی ابن ابی طالب (ع) را پذیرفته بود و آن را به صورت علنی به مردم معرفی می کرد .

ما می توانیم همانند این ادله یقینی و فطری را برای تثبیت اعتقادات حقه و رد شبهات – خصوصا در بین جوانان و فرهیختگان – با مطالعه و پژوهش پیدا کنیم ؛ چرا که اعتقادات نقشی اساسی را در زندگی انسان ایفا می کنند و عامل محرک او به شمار می روند ، این عامل محرک اگر سالم و درست باشد به حول و قوه الهی مطمئنا باعث بروز رفتار شایسته و اعمال صالح از انسان می شود .