فاطمه (س) کوثر است ^([1])

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام على أشرف الخلق أجمعين محمد وآله الطيبين الطاهرين

السلام عليك يا سيدي ومولاي يا أمير المؤمنين ورحمة الله وبركاته..

سلام و دورد بر همه شما مؤمنان و عزادارن شهادت حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (س)..

عطای فاطمه زهرا (س) بسیار متنوع است

هجده سال عمری است که حضرت فاطمه زهرا (س) دختر رسول خدا (ص) در این دنیا گذراند ، که هر چند از لحاظ زمانی بسیار کوتاه بود لکن سرشار از خیر و برکت و ظهور کمالات والای انسانی بود .

از همان بدو تولد رسالت خود را در همراهی با خدیجه کبری ادا می کرد و مونس تنهایی ایشان بود ، زیرا  آن حضرت به دلیل همراهی با همسر خویش حضرت محمد (ص) ، مجبور بود در تنهایی و بدور از دیگر زنان قریش زندگی کند . حضرت خدیجه از بودن در کنار حضرت فاطمه (س) خوشحال بود و خوشحالی خود را به پیامبر (ص) ابراز می کرد که این امر باعث خوشنودی پیامبر (ص) می شد و پیامبر (ص) عظمت این مولود مبارک را برای همسر خود بیان می کرد .

حضرت زهرا (س) در سنین ابتدایی همراه با پدر خود آزار و اذیت قریش را تحمل می کرد و مونس و همدم رسول خدا (ص) هنگام سختی ها بود ، در شعب ابی طالب در طول سه سالی که قریش تحریم های اقتصادی و اجتماعی فراوانی را بر بنی هاشم اعمال کرد همراه با پدر خویش دشواریها ، سختی ها  و گرسنگی های  زیادی را تحمل کرد ، قبل از پایان این سالهای سخت ، پیامبر (ص) دو پشتیبان بزرگ خود یعنی عموی خود ابوطالب و همسر خویش خدیجه کبری را از دست داد به همین جهت آن سال را عام الحزن نامیدند ، به هر حال حضرت زهرا (س) قبل از اتمام هشت سالگی درد یتیمی و فقدان مادر را نیز

تجربه کرد .

این مشکلات هیچ گاه بر عزم و اراده آن حضرت در یاری و همراهی پدر خویش رسول خدا (ص) خللی وارد نساخت ، بلکه آن حضرت آنچنان مهر و محبت خود را برای پیامبر (ص) ابراز می کرد که توانست جای خالی حضرت خدیجه (س) را پر کند ، تا جایی که رسول خدا (ص) به او لقب (ام ابیها) را داد ، در واقع پیامبر (ص) قلب مادری مهربان و محبت همسری دلسوز و انس رفیقی باوفا را در فاطمه (س) می یافت .

هنگامی که قریش تصمیم به کشتن  پیامبر (ص) در مکه را گرفت ، خداوند به ایشان دستور داد که از مکه به سوی مدینه مهاجرت کند ، پیامبر (ص) نیز پس از خروج از مکه علی (ع) را در جای خود قرار داد تا دشمنان خود را فریب دهد ، سپس امیرالمؤمنین (ع) همراه با فاطمه بنت اسد و فاطمه بنت زبیر و فاطمه زهرا (س) به دنبال رسول خدا (ص) رهسپار شد ، و قریشیان که در برابر ترفند رسول خدا (ص) خود را شکست یافته می دیدند عده ای را برای بازگرداندن علی و زنان همراه او به مکه به دنبال آنها فرستادند ، تا اینکه حضرت علی (ع) در برابر آنها ایستاد و چند نفر را به هلاکت رساند و دیگر افراد باقی مانده با ذلت و خواری عقب نشینی کردند ، حضرت زهرا (س) در تمام این سفر پر مشقت و مخاطره آمیز حضور داشت .

در مدینه منوره مسئولیتهای آن حضرت بیشتر شد ، زیرا در این برهه از زمان جهاد با دشمنان اسلام جهت تشکیل تمدن و امت اسلامی آغاز شده بود ، که حضرت زهرا (س) در مرکز این مسئولیتها قرار داشت .

آن حضرت بسان مجاهدی در راه خدا بود که همراه با پدر و همسر خویش (صلوات الله علیهم ) در جنگها حاضر می شد تا مجروهان را مداوا کند و از درد آنها بکاهد و در پشت جبهه نبرد تدارکات لازم را برای جنگ آماده کند . و مادری دلسوز برای فرزندان خود و نوه های رسول خدا (ص) و سرور جوانان اهل بهشت بود که راههای رسیدن به کمال را برای آنها هموار می کرد ، در کتاب مفاتیح الجنان آمده که آن حضرت در هنگام روز فضای لازم برای استراحت فرزندان را آماده می کرد تا بتوانند در هنگام شب به عبادت خداوند متعال بپردازند خصوصا در دهه آخر ماه مبارک رمضان .

آن حضرت همسری نیکو و کامل برای امیرالمؤمنین (ع) بود ، که حضرت علی (ع) خود بر این امر گواهی دادند ، هنگامی که حضرت زهرا (س) در لحظات پایانی عمر خود از ایشان می پرسد : ( ای پسر عمو آیا از زمانی که با من معاشرت داشتی از من دروغ ، مخالفت و یا خیانتی دیده ای ؟ امیرالمؤمنین (ع) در پاسخ ایشان فرمود : پناه بر خدا ! تو نیکوکارتر ، پرهیزکارتر و وفادارتر از آن هستی که به دلیل مخالفت با من تو را سرزنش کنم ) آن حضرت با این سؤال خود توجه ما را به علت اصلی همه اختلافاتی جلب می کند که ممکن است بین زن و شوهر ایجاد شود و باعث متلاشی شدن بنیان خانواده می شود.

آن حضرت (س) همواره پیگیر تعالیم و توصیه های پدر بزرگوار خویش (ص) بود ، به طوری که هر زمان حسن و حسین (علیهم السلام) از مسجد جد بزرگوار خود بر می گشتند از آنها در مورد اخبار نزول وحی ، دستورات پیامبر (ص) و یا پاسخ های ایشان به پرسشهای مردم می پرسید .

آن حضرت در محراب عبادت آنچنان غرق در عبادت پروردگار می شد که خود را فراموش می کرد ، حضرت امام حسن (ع) می فرماید : ( مادرم فاطمه را دیدم که در شب جمعه در محراب عبادت خود تا صبح مشغول عبادت بود و برای مؤمنان با ذکر نام آنها بسیار دعا می کرد در حالی که برای خود دعایی نمی کرد ، از او پرسیدم : مادر چرا همانطور که برای دیگران دعا می کنی برای خود دعا نمی کنی ؟ مادرم فرمود : ای فرزندم اول همسایه و سپس خود ) ^([2]).

آن حضرت هرآنچه که موجب خشنودی خداوند متعال و پیامبر او می شد را انجام می داد ، و برای انجام آن کار نیاز نبود که رسول خدا (ص) به ایشان امر بفرمایند بلکه صرفا اگر احساس می کرد که رسول خدا (ص) از فلان کار خشنود می شد آن را بلافاصله انجام می داد (( هنگامی که پیامبر (ص) ازسفر بازگشت به خانه فاطمه (س) آمد و در گردن او گردنبندی از طلا ديد که حضرت علی (ع) از سهم خمس خويش برای فاطمه خريده بود، پس پيامبر به فاطمه (س)فرمود: اي فاطمه! آيا دوست می داری که مردم بگويند فاطمه دختر محمد (ص) است ولي لباس ستمگران و زيور زورگويان را مورد استفاده قرار می دهد؟ پس فاطمه (س) آن گردنبند را باز کرد و فروخت و با پول آن برده ای را خريده و آزاد نمود، و رسول خدا (ص) از اين کردار فاطمه خوشحال گرديد.)^([3]).

آن حضرت نمونه بارز عفت و پاکدامنی بود ، از حضرت امام محمد باقر (ع) نقل است که می فرماید : ( علی و فاطمه (علیهما السلام) از رسول خدا (ص) تقاضا کردند که آن حضرت کارهای خانه و بیرون خانه را بین آنها تقسیم نماید . پیامبر (ص) انجام کارهای داخل خانه را به عهده فاطمه (س) نهاد و امور خارج از منزل را به عهده علی (ع) گذاشت . امام باقر (ع) می فرماید: فاطمه (س) فرمود: هیچ کس جز خداوند نمی داند که من چقدر خوشحال شدم از اینکه رسول خدا (ص) کارهای بیرون از خانه را به عهده من فرار نداد و مرا از مراوده با مردان نجات داد)^([4]).

بزرگترین چالشی که حضرت فاطمه زهرا (س) با آن مواجه شد ، پس از رحلت پیامبر (ص) اتفاق افتاد ، پیامبر (ص) حضرت زهرا (س)  را از قبل برای مواجهه با این شرایط آماده کرده بود و در مورد حوادثی که در پیش رو  داشت به او خبر داده بود ، پیامبر (ص) به اهل بیت (ع) و خواص خود گفته بود که : ( شما پس از من مستضعف خواهید بود ) .

حضرت زهرا (س) از یک جهت بایستی از امامت بر حق امیرالمؤمنین (ع) دفاع می کرد و با استدلالهای محکم خود خلافت او را پس از رسول خدا (ص) اثبات می کرد . و از سویی دیگر امت را بیدار می کرد و پرده ها را از جلوی چشمان آنها بر می داشت ،  و دوگانگی معیارهایی که قوم ظالم از آنها استفاده می کرد را برملا می کرد ، معیارهایی که بر اساس آنها همسران رسول خدا (ص) از ایشان ارث می بردند ولی دختر او حق ندارد که چیزی از پدر خویش به ارث ببرد فقط به دلیل اینکه شنیده بودند که پیامبر (ص) فرموده است ( ما پیامبران ارثی را از خود به یادگار نمی گذاریم ) ، و برای اثبات خلافت خود پس از رسول خدا (ص) به انصار و دیگران می گفتند که ما درخت رسالت هستیم و پیامبر از ماست در حالی که میوه و ثمره آن درخت یعنی اهل بیت (ع) عصمت و طهارت را ترک کردند .

علاوه بر این آن حضرت می بایست با استفاده از هر ابزاری که در اختیار داشت در مقابل هر گونه ظلم و انحراف ایستادگی می کرد ، و در همین راستا خطبه های خود در مسجد نبوی را ایراد کرد که همچون صاعقه ای بر سر اصحاب رسول خدا (ص) و زنان انصار که سخنان ایشان را به گوش مردان خود می رساندند ، نازل می شد ، و از طریق حزن و گریه های مستمر خود که خبر آن در جاهای مختلف شهر  منتشر شده بود باعث اعمال فشار بر ستمگران شد ، به همین علت آنها از حضرت علی (ع) درخواست کردند تا خانه ای خارج از شهر مدینه برای او بنا کند تا گریه ها و شکایتهای خود به سوی خداوند متعال را در آنجا انجام دهد .

آن حضرت هنگامی که توصیه کرد شبانه دفن شود و جای قبر مطهرش مخفی بماند و اجازه حضور ستمگران و غاصبان حق خویش را در تشیع پیکر مبارک خود نداد ، باعث شد تا عطای ایشان حتی بعد از شهادت ادامه پیدا کند و تا قیام قیامت ذکر و یاد ایشان در ذهن ها باقی بماند تا بشریت را به سمت حق هدایت کند و مانع گمراهی آن شود .

ای عزیزان ...

آنچه که گفته شد تنها گوشه ای از عطای حضرت زهرا (س) و مسئولیتهای بزرگ ایشان بود که متناسب با شخصیت بزرگ و مقام والای ایشان بود .

حضرت زهرا (س) قبل از آنکه الگویی برای زنان باشد الگویی نمونه برای مردان است ، پس باید با الهام گرفتن از صدیقه طاهره (س) عزم و اراده خود را در وفای به عهد با خداوند متعال تقویت کنیم و به رسالت پیامبران و کتب آسمانی ایمان داشته باشیم ، و تلاش کنیم آنچه که موجب رضایت پروردگار می شود و صلاح امت در آن است را انجام دهیم ، چرا که ما فردا باید در مورد هر چیزی پاسخگو باشیم ، خداوند متعال می فرماید : {آنها (در موقف حساب) نگاهشان دارید که در کارشان سخت مسئولند}[5]و در توبیخ آنها می فرماید : {(به آنان خطاب شود که) چرا شما (در دفع عذاب) به یکدیگر نصرت نمی‌کنید؟ *بلکه در این روز آنها همه سخت تسلیم و ذلیلند}[6]، و این آن چیزی است که حضرت زهرا (س) به ما یادآوری کرده است : ( چه نیک داوری است خداوند ، و چه نیکو دادخواهی است پیامبر) در آن روز خداوند متعال قاضی است که {خدایی که بر غیب جهان آگاه است و مقدار ذره‌ای (از موجودات عالم) در آسمانها و زمین از او پوشیده نیست و نه کمتر و نه بیشتر از ذره‌ای جز آنکه در کتاب روشن (علم ازلی حق) ثبت است}[7]و دادخواهی که شکایت خود را به محضر خداوند می برد حضرت محمد (ص) است که رستگاری در آن روز در گرو شفاعت اوست ، حال چگونه کسی امید نجات داشته باشد در حالی که شفیعان او دادخواه او باشند .