ضرورت بازگشت به قرآن

پس از اين همه بحث، آيا نيازي به ذكر انگيزه­هاي بيشتري جهت بازگشت به قرآن و زندگي در سایه آن وجود دارد؟ و آيا هنوز كسي باقي است كه از زيان سنگيني كه به سبب دوري از قرآن بر ما وارد شده است، آگاه نباشد؟ بنابراين همگي بايد پشيمان و توبه­كنان، خواستار بازگشت قرآن به پيشوايي و هدايت ما به سوي خداوند متعال باشیم و بر ماست تا به راهي جهت خروج قرآن از انزوايي كه بر آن تحميل كرده­ايم، بينديشيم و نقش آن را در زندگي جامعه احياء و بازسازي کنیم.

ممكن است كسي بگويد: چنين امري از خلال محافل بسياري كه جهت آموزش قرآن، حفظ، تجويد و بيان قواعد و شرح آن برپا مي­شود به‌دست مي­آيد.

اما من با وجود احترام خود نسبت به تمام اين امور معتقد هستم چنين عملكردي فقط اهميت به پوسته بوده در‌حالی‌که مهم، هسته آن است. لفظ ظرفي براي رساندن معنا و پوسته­اي براي حفظ اين هسته و ابزار انتقال آن به ذهن است. در اين صورت آيا توجه به پوسته و رها كردن هسته كفايت مي­كند. پس بايد به دنبال بازگشت به روح، مضامين، معاني، انديشه­ها ومفاهيم قرآن باشيم و بدون شک گام نخست در اين راه اهتمام به تلاوت قرآن و شناخت معاني الفاظ آن و همچنين رعايت قواعد عربي در تلفظ حروف آن است.