مبارك

مبارك يعني پربركت كه اين امر از چند جهت است، يكي از جهت منبع صدور آن، زيرا قرآن از جانب خداوند متعال كه بسيار بخشنده، منان و عطا كننده نعمت­هاي نامتناهي و بي­شمار است، نازل شده است. بُعد ديگر مبارك بودن قرآن از جهت محل نزول آن يعني قلب پیامبر(ص) مهربان و بزرگي است كه به مثابه رحمتی براي جهانيان فرستاده شده است. قرآن به دليل آثار خود نيز مبارك است، زیرا هدايت، خير و سعادت دنيا و آخرت و همچنين اساس و بناي زندگي بشر و حفظ موجوديت آن و نيز امنيت و آرامش همگي در آن موجود است. حجم قرآن نيز سبب مباركي آن است، زيرا قرآن تنها یک كتاب است اما همه صاحبان دانش و معرفت جرعه­اي از آن برمي­گيرند و بسان چشمه پرآبی است که خشک نمی­شود و دانشمندان علم اصول، فقيهان، عالمان نحو، اديبان، انديشمندان، سياست­مداران، جامعه­شناسان، اقتصاد­دانان، پزشكان، قانونگذاران و فرمانروايان از آن بهره برده و به آيات آن استدلال مي­كنند. با اين وجود، قرآن هميشه كتابي جاويد و سخاوتمند مانده است و همين امر، دليل نزول آن از جانب خداوند است و همه اين موارد، همان چيزي است كه كتاب­هاي بي­شماري امكان پيوستن و دربرگرفتن آن را ندارند، قرآن به شماره افرادي كه به وسيله آن هدايت يافته و قلب­ها و عقل­هايشان به بركت آن نوراني گشته، مبارك است.