استفتاء

عده اي از مؤمنين ومؤمنات كه در كشورهاي گوناگون قاره ى اوروپا آمريكا، (آلمان، سويد فلند و... ) مقيم هستند كه مدت روز بيش از بيست ساعت طول ميكشد

بسم الله الرحمن الرحيم

حضرت ايت الله عظمى جناب شيخ محمد يعقوبي دامت بركاته

ما عده اي از مؤمنين و مؤمنات كه در كشورهاي گوناگون قاره ى اوروپا آمريكا، (آلمان، سويد، فلند، و ...) مقيم هستيم كه مدت روز بيش از بيست ساعت طول ميكشد، واين مدت باعث ميشود با مشكلات فروان از قبيل مشقت وخستگي ناپذير روبرو شويم، بنابر اين آيا ميتوانيم طبق فتواي بعضى از فقها عمل كنيم با افق كربلاى معلى ياشهرهاي كه قبلا در آنجا ساكن بوديم افطار كنيم در حاليكه روز هنوز روشن است وتاريكى شب نرسيده است؟

به نام خدا

سلام بر شما وبر همه ى مؤمنين و مؤمنات

وقت روزه معين است بين سپيده وغروب آفتاب بنا بر اين افطار قبل از رسيدن وقت شرعى جايز نيست.

طبق توضيحات كه در بحث نماز وروزه در منطقه هاى قطبى بيان كرديم آنچه گفته شد راجع به برگشتن مقيمان در كشورهاي كه روزهايشان طولانى است به كشورهاي معروف مانند عراق براى افطار درست نيست.

رجوع به متعارف درست است در صورت كه موضوع عام ميباشد مانند نفقه ى زوجه ياكفاره ى اطعام وامثال ذلك، اما اگر موضوع معين باشد مانند حد شستن صورت در وضو گرفتن كه از گيسوى موه تا چانه مشخص است، در اين حالت كسانى هستند صورتهايشان تفاوتى دارند، بعض از ايشان بلندى وديگرى كوتاه است لذا نبايد اين حالت را بعنوان موضوع عام تلقى كرد بلكه هر يكى از اينها موضوع بخصوصى دارد، وروزه گرفتن از همين موضوعات محسوب ميشود چون وقتش از سپيده به غروب آفتاب معين است.

اما آنها ى كه نميتوانند اين مدت طولانى تحمل كنند ميتوانند از آب وخوراك  براى رفع تشنگى وگرسنگى استفاده كنند وروزه را ادامه دهند وآن روز را قضا كنند، يا 22 كيلو متر رفت وبرگشت مسافرت بروند وافطار كنند، يا تدابير لازم را براى اتمام روزه فراهم كنند.

محمد یعقوبی.

11/ اردیبهشت/ 1398 مصادف با 1-‫ مه-2019