عنایت و لطف خداوند به بنده توبه کننده

روایتی از رسول اکرم (ص) نقل شده که می فرماید: برای مومن هفتاد و دو ستر و پوشش است. خداوند متعال از باب کرم و لطف برای بنده اش هفتاد و دو پوشش قرار داد، لذا باید بدانیم که آن افرادی که مفتضح شدند و به گناه و لاابالی گری مشهور شدند، چقدر از این پوشش هایی را که خداوند برای آنها قرار داد را، از بین بردند و هتک کردند، تا آنجایی که به گناه و معصیت مشهور شدند. پیامبر (ص) می فرماید: برای مومن هفتاد و دو پوشش است، که اگر گناهی کرد یکی از آن پوشش ها از بین می رود، و اگر توبه کند خداوند آن ستر دریده شده را، باز می گرداند، و هفت پوشش دیگر به او می افزاید، پروردگار لطف و عنایتش را شامل بنده توبه کننده می کند و هفت پوشش عنایت می کند، در ادامه می فرماید: اما اگر توبه نکرد و اصرار بر گناه کرد، پوشش و ستر هایش یکی پس از دیگری دریده می شوند، اما اگر این بنده برگردد و توبه کند خداوند متعال آن پوشش های دریده شده را برمی گرداند و با هر پوشش، هفت پوشش دیگر می افزاید، اما اگر باز بر گناه اصرار و از توبه امتناع کرد، پوشش و ستر هایش از بین می روند تا جایی که بدون ستر و پوشش می ماند. اما باز خداوند توجه و نظرش را از بنده گنهکار دریغ نمی کند، پیامبر اکرم می فرماید: خداوند به ملائکه وحی می کند، که ای ملائکه با بال های خودتان این بنده مرا بپوشانید. این ملائکه محافظ هستند و نه فقط بندگان را از وقوع در گناه و معصیت حفظ می کنند، بلکه حتی او را می پوشانند، اما این موقتی هست، که اگر عبد اصرار بر گناه کند ملائکه دست از او بر می دارند، و نقش آنها این بود که انگیزه های گناه را از او بگیرند، اما وقتی که خودش بر گناه اصرار کند، چاره ای برای آنها نمی ماند، و از او نا امید می شوند و او را ترک می کنند.