بسمه تعالى

زنده نگهداشتن ودل ورزيدگی به وطن درعقل و دلها

چهارشنبه 26/ذی حجه/1437

مطابق با 28/9/2016

حضرت آیت الله شیخ محمد یعقوبی(دام ظله) مردم عراق به ویژه جوانان را بر حب وطن و میهن داری در دل و عقل، و مقابله با کسانی که در صدد از بین بردن این روحیه هستند و در راستای تقسیم و از بین بردن کشور گام بر می دارند دعوت کردند و شاید برخی از قسمت های آن را به این دولت یا دولت دیگری به پاس خیانتشان به سرزمین و ملت به رسم هدیه بخشیده باشند.

ایشان در ابتدای دیدار با جمع کثیری از دانشجویان و جوانان گفتند: باید هشیار و با بصیرت باشیم تا حب وطن را از دلهایمان به سرقت نبرند و با عناوینی همچون انتساب به دین خاص یا مذهب و گروه و قومی و مکان و طایفه ای و مانند آن، بین ما تفرقه ایجاد کنند و روح وطن خواهی را از ما بگیرند و ما را مشغول این دعواها و نزاع ها نکنند و بین ما چند دستگی ایجاد نکنند تا جدا کردن ما بر آنها آسان شود و مسئله و نقشه تقسیم کشور به آسانی به پیش رود و اشغال و سیطره بر مردم بدون هزینه محقق شود و منافع و مصالح خودشان و اربابانشان را که دشمن این ملت و سرزمین هستند را به یغما ببرند.

ما مردم مومن و متدین هستیم اما ایمان دینی ما باعث نمی شود که به سرزمین مان اهمیت ندهیم چون دین جز با سرزمینی که در آن رشد کند و در خود جای دهد و حمایت کند به اهداف والای خود نمی رسد از باب نمونه باید گفت دین اسلام در ابتدا که سرزمینی نداشت و مسلمانان عده قلیل و ضعیف و محرومی بودند (تَخَافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ) (الأنفال: 26)مى‌ترسيديد مردم شما را بربايند! ولى او شما را پناه داد؛ و با يارى خود تقويت كرد. تا این که پیامبر اکرم (ص) به یثرب مهاجرت کردند و برای اسلام سرزمینی ایجاد شد و یثرب بعد از آن به مدینه رسول الله (ص) نام گذاری شد و حکومتی برای خود تشکیل داد و قدرت خود را در آن سرزمین گسترش داد و پس از آن به شرق و غرب رسید؛ پس وطن خواهی و حب وطن با ایمان منافاتی ندارد بلکه سرزمین موجب عزت و استواری دین می شود و روایاتی نیز در این زمینه وجود دارد از امیر المومنین (ع) نقل شده که فرمود: شهرها به سبب میهن خواهی آباد شدند1.  و همچنین نقل شده: از کرامت انسان این است که وطنش را دوست بدارد2. و در سفینه البحار از ایشان (ع) نقل کرده: حب وطن از ایمان است3.

ببینید کسی که حب وطن نداشته باشد چطور بی هویت می شود و در دیگر ملت ها ذوب می شود و به دلیل از بین رفتن این روحیه به فردی تبدیل می شود که دیگر پایبند هیچ ارزش و اخلاقی نیست.

این امر در فطرت و سرشت هر حیوانی که عقل و شعور ندارد پیدا می شود چه رسد به انسان که دارای عقل و رشد می باشد از باب نمونه برخی از ماهی ها که در قطب شمال زندگی می کنند هزاران کیلومتر مسافت را طی می کنند و در آنجا زاد و ولد می کنند سپس می میرند اما بچه های آنها از همان مسیری که پدر و مادرشان طی کردند با اینکه آن سرزمین را نمی شناسند و حتی پدر و مادر خود را ندیدند به همان سرزمین اصلی بر می گردند.

یکی از تجار حبوبات برای بنده نقل می کرد که دانه ای وجود دارد بنام (هرطمان) که برای مصرف پرندگان استفاده می شود که در یک سرزمین کشت می شود و قیمت هر کیلو آن هزار دینار است، برخی از تجار نمونه شبیه آن از همان جنس را در یک سرزمین مجاور آن به همان قیمت پیدا کردند و خریدند و وارد کردند و انتظار سود کلان داشتند اما وقتی آن را توزیع کردند دیدند که پرنده های این سرزمین از این دانه های وارداتی استفاده نمی کنند و نخوردند و فقط دانه های داخلی خودشون را می خورند.

 از این داستان درس و موعظه در حب وطن و میهن خواهی و وفای به آن و اهل آن گرفتم، سیاستمداران و دولتمردان ما درس بگیرند به ویژه آنهایی که تابعیت از جاهای دیگر گرفتند و چیز با ارزش را با چیز بی ارزش عوض کردند و انسان های با وفایی برای سرزمین و مردم خود نبودند.

.............................................................................................................

1) تحف العقول:207 وبحار الأنوار:75/45

2) كنز الفوائد كراجكي ص34 و از ایشان در بحار الأنوار:71/264

3)أمل الآمل:1/11، و الأنوارالنعمانية:2/170