Bu virüsle mübtela olma gerçeği, halkların etik anlayışlarını ve inandıkları çeşitli ideolojilerin değer ve ilkelerini de ortaya koyan bir alan haline geldi. Ülkemizdeki birçok gönüllü, hastaları tedavi etmeye, onlara yardımcı olmaya, virüs nedeniyle ölenleri, insan onuruna yaraşır bir biçimde defnetmeye aynı şekilde sokağa çıkma yasağı ve karantina nedeniyle gelir kaynakları durma noktasına gelen ailelere bedava gıda sepetleri hazırlayarak yardım etmeye ve gönüllü olarak kamuya ait yerleri ve yolları sterilize etmeye koştu. Halbuki bazı Batı hükümetlerinin “sürü bağışıklığı” politikasının uygulanması için çağrıda bulunduğunu görüyoruz ki, bu da insanları korumak için gerekli önleyici tedbirleri almamak ve salgının, herkese bulaşmasına göz yummak olduğu, böylece kendi bağışıklık sisteminin güçlü olmasıyla hastalıktan kurtularak hayatta kalanların hayatta kalması, yaşlıların ve gerekli hizmetlerin yapılmaması ve ihtiyaç duyulan cihazların sağlanılmaması neticesinde kronik hastalıkları taşıyan kişilerin de ölüme terk edilmesi anlamına gelmektedir. Dolayısıyla virüsün varlığı, bağışıklık sistemleri kavi olanların kurtulması ve bağışıklık sistemleri zayıf olanların da ölümüyle normal seyrine girecektir. Bu vesileyle de söz konusu hükümetlere göre kendilerine ciddi bir finansal yük getiren bu tür kimselere ödemekte oldukları sosyal yardım miktarlarını ödemekten kurtulacaklardır. Halbuki ödenen sosyal yardımlar, bu kişilerin devlete çalıştıkları çalışma süresi boyunca ödedikleri vergi miktarının toplamından ödenmektedir! İşte böylece, insanlık onuru yok sayılmakta, özellikle de İslam şeriatına göre tüm saygıyı ve ihtiramı hak eden yaşlıların şahsiyetleri ayaklar altına alınmaktadır.

Muhammed Yakûbî

Necef-i Eşref

28 Recep 1441

23/03/2020