KUR’AN’A DÖNÜŞÜN ZORUNLULUĞU

Şimdi tüm bunlardan sonra, Kur'an'a geri dönmek ve O’nun çizdiği doğrultuda bir yaşam sürdürmek için daha fazla teşvike ihtiyacımız var mı acaba?! Hâlâ, Kur’an'dan uzaklaştığımız için uğramış olduğumuz kaybın büyüklüğünün farkında olmayanlar kalmış mı?! Öyleyse, hepimiz tövbe edip pişman olarak Kur'an'a geri dönmeli, Ona, bize tekrardan öncülük etmesi ve yüce Allah tebareke ve tealaya hidayet etmesi için yalvarmalıyız. Aynı zamanda bu kutsal kitabı ona dayadığımız izolasyondan çıkarmanın ve toplum yaşamındaki rolünü aktive etmenin bir yolunu düşünmemiz elzemdir.

Şöyle diyebilirsiniz: Kur'an'ı öğretme, ezberleme, tecvit kurallarına riayet ederek tilavet etme, kural ve yazımını beyan etme münasebetiyle şahit olduğumuz çeşitli mahfiller aracılığıyla bunu zaten yerine getiriyoruz.

Derim ki: Tüm bunlara saygımla birlikte, ancak tüm bunlar, kabuğa verilen ilgi ve ihtimamın tezahürüdür, halbuki önemli olan özdür. Kelime, anlamı iletmek için bir araç, özden ibaret olan anlamı korumak için bir kabuk ve anlamı zihne aktaran bir aletten başka bir şey değildir. Peki, özü terk edip kabuğa önem vermek yeterli midir? İstenilen ve gerekli olan Kur'an'ın taşıdığı ruhu, içeriği, anlamları, fikirleri ve kavramlarıyla geri getirilmesidir. Şüphesiz, bunun ilk adımını, okunuşuna, kelimelerin anlamlarına ve Arapça dilbilgisi kurallarının harflerin mahreçlerine doğru bir şekilde uygulanmasıyla mümkündür.