Kayyım (Güvenilir Vekil)

Temsil, kefalet, vasilik, sorumluluk vb. anlamına gelen Kaymumet sözcüğünden türemiştir. Bu kitap, tıpkı aile ya da toplumdan sorumlu olan kişinin yaptığı gibi, yüce Allah’ın kullarını yönlendirmek, onlara rehberlik etmek, onların yararına olan şeyleri göstermek ve onları dünya ve ahirette mutlu kılacak tüm esbabı hazırlamak için çabalayan değerli bir kitaptır. Kur'an, yöntemi ve müfredatı ister inanç ister mevzuat düzeyinde olsun, diğer tüm yöntem ve müfredatlardan daha üstün, daha öncelikli ve hepsinin öncüsü olup diğer bütün yöntemler ona tabi olmak, ona boyun eğmek ve onun hükümranlığına girmek zorundadır. Evet, Kur’an, hayattaki en üstün kayyımdır. Tabi eğer insanlık, iyiliğini ve mutluluğunu istiyorsa, Kur'an'ın yönteminden uzaklaşmayacak ve çoğu zaman tutku ve çıkarların mantığına tabi olan beşerin kıt aklının değerlendirmeleri sonucunda ortaya konulan yöntem ve yönetimlere ittiba etmeyecektir. Aşağıdaki ayet söz konusu kaymumete değinerek onu, içinde herhangi bir yanılgı, eğrilik, eksiklik, kusur ve çelişkiyi barındırmayan bir kayyımlık olarak nitelemektedir. Yüce Allah şöyle buyurmaktadır: [وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجَا] …ve onda hiçbir eğrilik yapmayan…[1] İnsanlar üzerinde kayyım olabilmenin koşullarından biri, başkalarını tekmil edip tamamlamak isteyen birinin öncelikle kendisi kamil ve eksiksiz olması gerekir, çünkü denildiği üzere ‘bir şeyden yoksun olan onu başkasına veremez.’ Dolayısıyla da insanlar üzerinde kaymumet sahibi olabilmek için, kendisinde hiçbir eksiklik, çelişki ve kusur olmayan birinin yönetime gelmesi bir zorunluluktur. İşte bu durum ise ancak ve ancak Kur’an-ı Kerim ve onun diğer eşiti ve küçük ağırlık olan Peygamber’in Ehlibeyti (a.s) ile mümkündür. Bu her ikisi dışında kalan hiçbir şey veya kimse, topluma öncü ve kayyım olma hakkına sahip değildir. Bu anlamda Kur’an ve Ehlibeytin (a.s) öncelenmesini beyan eden birçok hadis bulunmaktadır.